Nazým’a o elmayý ben sattým. Soðuktu. Islanmýþtý. Geldi ve tenekedeki ateþte ýsýndý. Kendi ellerimle bir tütün sardým, uzattým Ýçmedi. Ýçmesin. O, o zamanlar nazým bile deðildi. Elma dedim sevmem dedi, sevmen þart mý dedim güldü. Islak bir geceydi. Üþümüþtü. Üstümdeki yeleði tenekedeki ateþte ýsýtýp sýrtýna verdim. Hatýrladýðým, o nazým bile deðildi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Deniz Pınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.