’ ko beni yunayým iki gözüm hala ayný ricayla akþamýn darýndayým ’
yak dediðinde yanarsa bildiðimiz gemiler akýp gitmekten öte bir dalganýn sarhoþuyuzdur doðrulsak yerle gök arasýnda sýkýþan çarpýntýda kalýrýz bir de dönmüþsek sýrtýmýzý gerçeðe þâhikada devrilmiþtir yelkenler
kendin kadar beyaz bir gölün susuþundasýn farz et uyandýðýnda kora dönecek yýldýzlarýn gözyaþý bir akþam buðusunda solarken neþ’esi güneþin öylesi esmere çalýyor ya buðday tenin yandýðýn sahrada bir mahþerden baþkaca nedir
dokunduðun yalnýz bir obanýn yörük kýzýdýr bozkýrýn en nadide ürkekliðidir ya da müsamere günlerinden kalanlar gibi kýrýlan beraberliðimizin temiz kalbidir
desem ki bir kesikten sýzýyor kayboluþun ayný þehrin rüzgârýnda harlanýr mý nefesimiz aþka mezar kazýldýðýnda duyulur mu ölenlerin hýçkýrýðý baþka baharlara gülümseyen çiçekler gibi
yarasý sað olmanýn ölümsüzlüðünde saklý sevinç nâralarýný susturanlarýn dilemmâsý soluksuz kaldýðýnda çürüyor ya toprak en çok da ebediyet örtüsüne büründüðünde boþ kalan yanlarýmýz o yüzden hep bir aydýnlýða koþmalý bu akþamlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
EPRÛ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.