sana
geciktiðim yerden sesleniyorum
sözüm söz
ben de seni sevmekten vazgeçmeyeceðim
bugün
yine çocuklarýný üstüme saldý yaðmur
tutunduðum acýlardan geliyorum
takvimlerin yabancý olduðu bir çaðdan
kahvemin dibini görene kadar
bekleyeceðim bu defa
terketmeyeceðim onu zavallý tabaðýna
ben bir tane daha alayým hatta
sana
ardýnda býraktýðýn acýlardan geliyorum
terkettiðin mutluluklardan
piþmanlýklardan
anasý babasý belirsiz anýlardan
tövbesi bol akþamlardan
mumlarý hiç bitmeyen sokaklardan
zaman kavramým da yok
saat kaç
yoluna çýktým yalýnayak
denizinde yürüyorum
örttüm namertlikleri
bir kaktüs gibi
avcuna yazdýðým nar kokan þarkýlar
demetlediðim þiirler
hediyemdir Akdeniz lalerine
topla sedir yapraðým
en uzun þarkýmý söyledim
aþk döküldü
toprak bile darbeleri severken
bunu yazan kitaplarýn þirazesiydim
perdeyi açýyorum aþk doðuyor
kapýyorum aþk uyuyor
öyle özel bir nedeni yok
çayýna þeker atmaya geldim
iki kez erisem yeter mi
ahalî !
bugün cenazeden geldik
baþýmýz saðoldu
anons ettirdik
ayrýlýðý öteki âleme yolcu ettik
biz de yolu yarýladýk
’e gelmediniz?
çocuðumuz da doðdu
adý Derin
// Yolun yarýsýndan dönenlerin çocuðu oldu
Adý Derin//
Þiir, Ses: Funda Mavi (ÞÝRÝN KELEBEK)