Elif'in Günlüğünden

Ýyi ki gittik sevgili
Tamda vaktinde
Bak aþkýmýz taze bahar gibi yaný baþýmýzda
Ben yine dokunuyorum sana
Sen yine varlýðýma müptela
Ýki tabak koyuyorum bundan böyle her akþam masaya
Dumaný tütmeyen yemekler tüketiyoruz
Kahkahalarýmýz yankýlanýyor duvarlarýmýzda
Baþým ait olduðu o yerde hep
Gece beraber gökyüzünün bütün lambalarýný yakýyoruz
Komþuluk ediyor yýldýzlar
Ellerin ellerime hayat akýtýyor adete
Huzur yaþlandýkça gençleþiyor güzelleþiyor
Gözlerimizi her kýrptýðýmýzda
Kirpiklerimizden dökülüveriyor inciler
Sesin dört nala aklýmýn içinde tüm hüzünlerimi kovuyor
Laleler þarkýlar söylüyor þehrimizde
Elbiselerin içinde insanlar dolaþýyor
Lafonten’den masallar anlatýlýyor çocuklara
Katran karasý bir beyaz doðuruyor bir ana
Nereye baksan
Yüreði bedeninden büyük cengaverler kol geziyorlar
Islak çatýlardan kayýyor serçeler
Çýrpýndýkça hayata karýþýyorlar
Hayallerimizi hiç sorma onlar yavrularýmýzý büyütüyorlar
Dedim ya
Ýyi ki gittik sevgili
Çünkü hiç bir ayrýlýk yakýþmadý
Ýki dudak arasýna hiç bu kadar
Ýyi ki gittik..

Sosyal Medyada Paylaşın: