Elif'in Günlüğünden

Sana dair içimdeki umudu parmaklarýmla söndürdüm bugün
Avuçlarýmla uðurladým pencerelerimden hayalleri
El sallayarak
Sokak dilencisine verdim bende kalan sesini
Yýldýzlarla bakýþtým ayla konuþtum güneþten haber aldým bugün
Yaðmur deydi yüzüme karlar eridi
Yalýn ayak koþtum bir çocuðun peþinden gözlerinden feyz aldým
Gönül perdem aralandý bugün
Asker oldu sýradaðlar iki yanýmda yaylalarý yeþile boyadým
Herkesin içindeki o koca boþluðu
Tuttum ellerimle çýkardým bugün
Büyük bir orkestranýn konseriyle beraber
Ayak uçlarýmda dansa baþladým
Üzerimdeki uzun beyaz elbisem telaþ içindeydi
Hiç durmadan dönüyordu dünyanýn döngüsü
Bir sonraki adýma hazýrlýyordu kaderi
Tüm sevenler hüzünlerinden kurtulmuþ
Cellatlarýnýn hükmü son bulmuþtu bugün
Martýlar kanat çýrpmýyordu artýk her vapurun ardýndan
kalem daha mavi huzur taçlandýrmýþtý esareti
Korkma yenilmekten
Yenilirim dediðim gün
Yenilenmenin ne olduðunu anladým bugün..

Sosyal Medyada Paylaşın: