Elif'in Günlüğünden

En son aðlama diye tembih etmiþtin bana
Haydi gül artýk vuslat yakýn demiþtin
Sevincimle boðdum gözyaþlarýmý o gün
Eteklerim zil çalarak yürüyordum
Karþýma çýkan her þeyin anlamý daha da büyüktü
Bütün olmazlarýn üzeri bir bir çizilmiþti
Kader tutmuþtu ellerimizden tekrar ayný yola çýkarmýþtý bizi
Sen kara bir koç adamýþtýn ben dualar dilemiþtim
Telli babayýda unutmadýk hani
Maviler filiz vermeye baþlamýþtý düþlerimizde
Tabiat saygýyla selamlýyordu gülüþlerimizi
Nasýl güzel bir geceydi
Önce köftecideydik Ýmrahor’da
Yemek bahaneydi o cam masalarýn altýna
Satýrlarýmýzý iliþtirdik hatýra
Ardýndan Kýz Kulesini arkamýza alýp fotoðraflar çektirdik
Hidiv kasrý bekliyordu bizi yol aldýk
Vakit akþam hava ayaza çalýyordu
Tüm þehir ayaklarýmýzýn altýndaydý
Kuþlar baþucumuzda hiç durmadan ötüþüyorlardý
Bambaþka bir zaman baðýþlanmýþtý sanki
Bir gariplik vardý bu iþin içinde
Gerçek kýskanmýþtý hayalleri...
elifçede
Sosyal Medyada Paylaşın: