Elif'in Günlüğünden

Düne bak birde bu güne
Aylardan Aralýk günlerden Pazartesi ayýn 8 i yýl 2014
Nasýl saðlýklý olabilir ki insan
Tabiat böylesine acý çekerken
Aðaç yapraklarýný bir bir dökerken
Toprak buza kesmiþken
Yaðmur tüm þiddetiyle yazdan kalma gülüþleri silerken
Gece güneþe bir ömür dargýnken
Ve gözler
Hakikati görmekten bu kadar acizken
Söyle nasýl kalabilir ki insan
Ellerimde biriktirdiklerimle gidiyorum bende
Azrail’in ipimi çekmeden önce Son bir isteðin var mý
Sorusu gibiydi seni gördüðüm o gün
Nasýlda aklýmda
Demirden bir yumruk durur hala boðazýmda
Genzimde acý naftalin kokusu yoksulluktan kalma
Dört duvar olmuþlardý hayaller etrafýmýzda
Aramýzda keskin bir þerit
Yazgýmýz
Cinayet bölgesidir girilemez diyordu adeta
Mutluluðumuzun kaný sýçramýþtý her yana
Artýk tüm faydalar anlamýný yitirmiþti
Gözyaþlarýmýz damlýyordu zamana
Anlamýþtým çaresizdik
Çare olmak için gittim
Nasýl kalabilirdi ki insan...
elifçede
Sosyal Medyada Paylaşın: