Elif'in Günlüğünden
Hiç gelmeyecek olaný bekler durursun
Sen býrakýrsýn hayallerin yapýþýr yakana
Hop nereye der dönemezsin sýrtýný
Býrakamazsýn sahipsiz yavrucaklarý
Ana olmuþsundur bir defa onlara kolay mý
Özlem öyle kemirir ki içini kangrene dönmüþtür artýk
Kesip atamazsýn
Kan kusar kýzýlcýk þerbetinden bahsedersin etrafýndakilere
Bu defa tamam söz unutucam dersin kendi kendine
Bitti dersin sen bitersin de
O tap teze bahar olup yeniden yaprak vermiþtir bedeninde
Yakalandýn mý bir defa bu illete kaçýþ kimin ne haddine
Ayþe teyzenin bahçesindeki kuru aðaç misali
Rüzgar þamar oðlanýna çevirmiþtir seni
Sallanýp durursun bir o yana bir bu yana
Bayramlar gelsin istemezsin içine bir dev oturur o zamanlarda
Elinin ayaðýnýn caný kesilir ötesini düþünemezsin
Farkýna varmaya baþlarsýn ne garip
Bir büyü bulaþmýþtýr adeta yüzüne gözüne
Etine yapýþmýþ elbiseleri yýrtarcasýna sökersin
Yinede arýnamazsýn
Acý mýh gibi çakmýþtýr seni alnýnýn ortasýndan hayata
Kýpýrdayamazsýn
Her gece bir baþka þiir düþer diline
Sen o mýsralardan kuþandýðýn elbisenle dolaþýrsýn..
elifçede’de.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Elif'in Günlüğünden Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.