alýp gittiðin günleriydi gelincik zamanlarýnýn içinde yetmiþ sekiz yaðmurlarý Ýzmir kaldýrýmlarý ve Pasaport ve Asansör masum hayaller iþliyordun ben þiirler olgunlaþmamýþ eksik yaným her yaðmur acýtýr Ýzmir gibi… ayni çýðlýðý duymak öldürür sesin deðildir sana dönen pazarýn ortasýnda acý satan çocuklar eklersin promosyon gökyüzü falan biraz mavi umut’a bulanmýþ güneþ kývranmýþ bir köpek sonsuz ayna koridoru hep çýðlýðýnla oysa ne kalabalýk bir Pazar takasa kapalý acýlar beþ para etmez biliriz illaki açýlmýþtýr gönül yarasý mavi bir gökten karanlýða kör olmuþuzdur kelepçe izi parmaklýklarýn soðukluðu kuþlara bu kadar özenme kaçýmýzda var sakýnmadan yürümek… bir yanýmýza eðildik kardelen kaderimizle güller açmadan daha yüzümüzde ne mevsimmiþ bu zamanda gizli kimliksiz bir yarýn korkusu büyüten erkenci kuþlarýz … geçtim gökyüzüne bakmayý göz yumduðumda da gitmiyor yer davetkar sayýlý günleri gözüme sokuyor yum gitsin diyorum alýp iliþtiriyorum karanfilleri fotoðraflara karanfiller baskýndý önceleri sonra anýlar sonra trenler… yakalamak zor gidiþinden bu yana gökyüzü yeryüzü yumuyorum aklým kalýyor dönüp baksam mý?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir Bıyıklı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.