güneþin alnýnda bekliyorum sevgili,
buram buram yanýyor göðsüm
yaþanmadan eskitilmiþ anýlarýmý
sarýp sarmalayýp baþýma
geçmesini bekliyorum aðrýlarýmýn
ben burada gelinciðim farzet ki
bükerim boynumu olmazlýðýna
imrenir kýzýllýðýma gelip geçenler
kimisinin dilinde belli belirsiz bir fâtihâ
ýslanýr büyürüm ben kendi yaðmurumda
akþamcý hüzünlerle boðulur sesim
dizilir cümlelerim, kurtaramam kurþunlarýndan
tenhasýnda gözlerimin bir kadýn vurulur..
bedeninden bir " sen" düþer
yüreðinden, bir adýn kalýr geriye..
gitmesem de bilirim uzaklarý
âþinâyým dokunmasam da tenine
hicrî sözcükler biriktirir ellerim
tüm sözler adýna duyamadýðým..
ben burada böyle, avuçlarým paslý
duâlarla yýkanýrým..
neden bu soðuk; bilirim, neden bu ayaz
bu öldüren tipi, þu yanýk hicaz..
her þeye muhâlif bu rüzgâr neyin nesi bilirim..
dayanmalýyým;
kar topluyor yüreðim!
Özlem TARHAN
aralýk/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.