Kimsesiz bir çocuðun ranzasýndan
gözlerimi dikerek baktým tavana.
Daldým boþluðun seyrine
gözlerim dolu
boynum bükük...
Yankýlandý minik topuk sesleri
toplama kampýydý karanlýklar...
Mezarlýða dönüþürdü çoðu zaman
Sükut içinde bulunduðum koðuþlar...
Çalý çýrpý ile yakardým
çoðalan karanlýklarý
Uyandýrýp geceyi
sevip okþardým kalbimdeki ormaný...
derviþin ayaklarý ile yürürdüm zamaný...
Bir gün dilerdim
çalýnmýþ olmasýn masallardan
annem kayýp gelirdi her yýldýzdan
Kuþlar çarpardý pencereme
siper ederdim ellerimi gözlerime
Bakardým kaçak umutlar
cirit atýyor mu diye...
Kapýlýrdým kuþ saðanaklarýna
tedirgin þöyle bir dönerdim havada
kanat çýrparak hýrçýn poyrazlara
korkunun kol gezdiði heybetli daðlarda...
Rüzgar ovardý omuzlarýmý elimi sýkarak
uykularýmdan kovalardý babamý...
Aþardým zorlu geçitleri
kardan gelinlik giyinmiþ dereleri
Siyah duvak taksa da bulutlar
güvercin kayalýðýna sýðýnýrdým
kimi zaman...
Her renkte sarýlmak istedim sevgiye
gök kuþaðýnýn çocuðu olmaktý niyetim
O yüzden;
Atlardým bir zirveden,bir zirveye
büyürdüm baþak saçlý güneþte
geçerdim kim bilir kaç okyanusu...?
Bakýþlarýmý çekerken geceden
bir ay dolaþýrdý üstümde kapkara
Ayný hýzla kirlense de bütün renkler
beyazý býrakýrdý bana...
Gurbet olurdu, bedenim ruhuma
her uzanýþým düþtü boþluða...
Issýz ormanlarý biçerdi dudaklarým
hatýrasýna çekilirdim aslýmýn
Eðilip geçerdim yarým eþikten
yaðmalanmadan sarayým...
Göremediðim sevgimin faturasýdýr
sadece yaþadýklarým....
Ferda Özsoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.