Kimsesiz mücevherdi gözlerim gün giyinmeden önce sana.
Tam da fay hattý geçiyordu ki yüreðimden;
yaralý kalmýþken daha dün göçebe bir korkudan
Akýttým içimdeki hüznü ilk kez dýþarýya
Yýkadým güzelliðini gözlerimin aynasýnda
görüntünü doldurdum içime doyasýya...
Zindanýma kanat sesleri oldu aðustos sýcaðý
sularýnýn dibinden gördüm yýldýzlý gökyüzünü...
Bitiþik dillendi yüreðim sevgin ile...
Virgül koydu hayatýma su taþýyan sesin
kýrlara býraktýðýn bahçende yeþerdi nefesim...
Dudaklarýnýn aralýðýndan içtim karanlýðý
düet dokunarak sana...
Verdin cennetini al bir selamýma
Ýncir aðacýnýn gölgesinden geldi sesin
anladým ki;
Issýz yerlerimde duran yelkovan sendin.
Kelimelerin kadar sýçradým gök yüzüne.
Daðlarýn güneþi ekildi geleceðime
umudun akýntýsýnda çiçeklendi hayatým.
Yolcusu oldum uðurlu yolunun
ayak seslerinden tanýdým sevgiyi
huzurum, ömrüm dedikçe dolan kucaðýmdan bir de...
Çýðýrtkan bir nehir çaðladý içimde
okþadý saçlarýmý düþ köprüsünde billur yankýn
Yapýþtýrýp kýrýlan kanatlarýmý seninle
uçtum aþkýnýn minderine derviþin adýmlarý ile
Secdeye durdum
güvercin gülüþüyle kaderimin kýblesine ...
Bilirim yetmez tutkunun hücresi özlemlere
ýsýrýrým üst dudaðýmý telaþlý bir aþk þiirinde.
uçsuzluk dolaþýrken sevgimin kabzasýnda...
Unuttuðum tek yaðmur damlasý su serper yüreðime
Buram buram toprakça kokar adýn
Toplarým gönül çiçeklerini kucak kucak
harmanlarým saadeti sevda tepesinde
Bir erkeðin son duruþunu takarým yakama gururla...
tenha bir terzinin kalabalýk aynasýnda...
Kendi rüzgarýný bulan ateþim þimdi ben
Asaletin yeri olmasa da kainatta
bir Tanrýnýn iç çekiþinde uzanýr içime asil gölgen
Terleyen avuçlarýndan öðrenirim ýsýnmayý
kendine çýrak yapar beni ateþin...
Sevincin mürekkebine banar kalemim
sustukça ben kelimeler baþlar çoðalmaya
Bir aþk,bir þiir,bin karný burnunda umutla
bir dünya doðar ellerime
Dört mevsimde endamý bahar olan.
Savunmasýz bir sessizliðe boyun büker bebek yaným
eksikken bir birimize...
senin dudaklarýnla öperim seni her gün.
Budarým yaðmurlarý bulut denizinden...
Hadi çek gök yüzünü üzerimizden
kendi yýldýzýnla gel bana yaya da olsa...
Gülüþlerimi kondurayým dudaklarýna
büyülenmiþ bir ceylan gibi
dallarýn arasýndan bakmadan zaman...
Kapat gözlerini gülüm
yumuþacýk ellerine eþlik ediyorken saçlarým...
Ferda Özsoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.