Şiir unutmaz canlı yayın yapsa da ölüm...

Ölümden uzak ölümler vardýr
sözün bittiði yerde...
Al bayraða sarýlmýþ kadýnlar yatar
musalla taþýnda bebesiyle...
Üç nokta beþ harfin davasýnda
sancýyla kasýlýr sol böðürler,üþür samimiyet
Tek kare bir fotoðraf donar kalýr
akar milyonlarca filim þeridi ayný karede
Fýrdöndü mavisine dolanýr
of diyemeden giden canlar.
Yolun þahikasýnda ayrýlýklara taþýnýr
nice yolcular acý ile...
Çünkü ’Caným’’ diyecek kadar
masum deðildir insanlar...



Ýçime sýzan kýrgýnlýklarý yazmak istedim
çektim içimi yumruk gibi mýsralarda
Parçalanan yüreðime yuva kurdu mermiler
çalkalandým sessizlik denizinde
ölçülmez kuvvetin kýyýlarýna vurdu hüznüm.
Hayaller sustu rüyalar konuþtu
nefesi solukla bölüþtüm...
Konuþmayý sökemeyen
çocuk çýðlýklarý dolandý boðazýma
Ölü çýkmýþ evlerin hýçkýrýklarýna boðuldum
kasvetli bir rüzgar esti odamda...
Kaderin kýblesi kaldý zan altýnda
Soldu þiire su veren filiz ...
topraðýn izleri belirdi ellerimin çizgilerinde
Tüm sözcükleri yitirdim tek tek insan yüzlerinde
Harflerden anýt mezarlar yaptým son cümlemde.
Ýsteksiz bir renk geldi oturdu içime
kadýnlarýn sütündeki rengi vermek istedim kardeþliðe...
Hayattadýr küskünlüðe iyi gelecek çarpýntýlar demek istedim
sessizce....

öyle...

...................

ferda,ca



Sosyal Medyada Paylaşın: