Kýsa saçlý eski bir radyo çalýyordu içimde
Gecenin beden bulmuþ halinde.
Üçer beþer çýkmak istedikçe merdivenleri
Küllerinden martý doðuruyordu düþünceler.
Medeni bir halsizlik çöktükçe üzerime.
Hep ayný yüzler ve ayný sahte gülüþler.
Dans ediyordu rüzgârlý platolarda.
Boþ kimliklerle..
Tinlerin avuttuðu çýðýrtkan s/essizlikler.
Bastýkça baðrýma
Kapý arkasý askýsýnda durdum
aksak bir aþkla yýllarca.
Leyli aþklar fýsýldarken kulaklarýma.
Kâðýt hedefler gibiydi kalbim.
Su tabancasý poliðonunda
Vurulduðunda on ikiden
ucu iðneli okla..
Derin kýrýþýklarýna karýþtýkça yaþamýn
Yalnýzlýðýn çýplak kokusu iþlendi içime.
Taþýdýðým bu çaða yetmedi nefesim.
Bir lahit döþendi þiirlerimin üstüne.
Geçmiþin izlerini þimdinin gölgesini
Sýfýrladý sözlerim cevap hanesinde.
sildim yüzümü kasap süngeriyle.
Kirli sarý limon kolalonyasý
dökülse de ellerime.
Çocuk bakýþlarýmý koydum duvara
eriyip gitti her söz acýmasýz ýþýkla.
Hiç bir soru iþaretini ünlemi
çaðýrmadý yüzüm bir daha.
Üþüdü ellerim geceden taþtýkça
Sarmaþ dolaþ olduðum tek yastýktý
alaca karanlýk.
Varsýn alacaklý dürülsün defterim
Kim unuttuysa açýk
kapatsýn þu radyoyu artýk..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.