Karlar yaðmýþtý saçlarýna
ertelemiþti kendini
hiç baþlamayacak olan yaza.
Kayboldu ürküp titredi
Serap misaliydi þimdi rüyalarýnýn þehri.
Çaðrýþým albümünde ayný fotoðrafta
takýlý kaldý ümitleri...
Zerrelerinde bir baþka tüttü gurbet
bekleyiþlerinde tükendi damaðýndaki acý.
Hayat duygularýný
barikata dönüþtürdü belleði.
Sükut ;Gözyaþlarýný çaldý
dýþarýda tek bir iz býrakmadan...
Sönmüþtü gözlerinin nevasý
Daracýk koridorlarýna
çakýlmýþtý çiviler.
Kapatmýþtý iki yakasýný özlemlere.
Gülümsedi nedense umarsýzca
uzaktan gelen bir terennüme...
Ekvatordan gelen güneþim dedi adam
beklerim sýzýn dinene kadar.
Kutuplardaydý kadýnýn yüreði
tozunu almak o kadar kolay deðildi.
Ya da beklemediði silahtý
boyun bükmek istemediði
Muhalif bir rüzgara...
C/ana dokundu müstesna bir zaman
yükseldi karlar küçük avuçlarýnda
Mandalsýz asýldý sorular
beynin uçurumlarýna
Yanýtlar aradý
vav lekeli çalkantýlar arasýnda...
Doðurgan bir çýðlýktý
durmadan aksýran
Bir düþün yalvar yakar sürüklediði...
Ç/alýntý bir masaldý
kýsýrlaþan zaman.
Sallanýrken aðladý Ren geyikleri...
Ta ki;Dikenli dallar arasýndan
Sana yöneldim, sana güvendim
yemin ederim der gibi...
Pembe bir karanfil uzatana kadar sevdiði...
Ferda Özsoy
vav:Yemin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.