İçine Uzaklık Düşürme

Bazen zamanýn çabuk geçmesini istersin,
Bazense hiç geçmemesini.
Öyle anlar vardýr ki hayatýn;
Ýnsana biraz daha uzak kaldýðý veya,
Daha da yakýnlaþtýðý...
Bazen eksik kalýrsýn, bazense tamsýndýr.
Ýstediðin yerde istediðin insan yoksa eðer;
Hep bir adým eksiksindir zaten.
Derin bir sessizlik çöker üstüne,
Kahvenden bir yudum alýrsýn önce.
Üstüne bir sigara çýkarýr yakarsýn,
Ýlk nefeste daðýlýr tüm sesler içinde.
Mahþer kalabalýðýnda ki yalnýzlýðý hissedersin,
Sýcak bir rüzgar vurur suretine.
Kulaklarýnda çýnlamaz o senfonisi dalgalarýn,
Ve boðulmaya baþlarsýn düþlerinde.
Bir parça ýþýk yanýp söner lügatýnda,
Ve dilin yanar.
Tenine dokunan her nefes,
Biraz daha susatýr seni ömrüne.
Baðlanýrsýn eþsiz diyarlar matemine,
Mabedinin göz yaþlarý yüzer ayaklarýnýn altýnda.
Tükürürsün ve aðzýný silersin,
Masumiyetin ziyan olur yobazlar saltanatýnda.
Küçük bir kýz çocuðu gibi dalarsýn uzaklara,
Merhametin ta kendisidir ana kucaðý bilirsin,
Ama uzaksýndýr iþte her þeye, herkese.
Kendine bile uzaksýndýr yangýn anýnda,
Sigaran hala yanmaya devam eder.
Kapanýr gözlerin, düþer göz kapaklarýn,
Sende düþersin bilmediðin ütopyana.
Yeni keþifler aramaya baþlarsýn,
Dininden uzak kalan halifeyi oynarsýn.
Gardýný almayý nasip etmez þeytan,
Nefsine yenik düþüp sallarsýn kýlýcýný boðazýna.
Bir kurt ulumaya baþlar,
Sen fark etmeden telvesini içersin kahvenin.
Gökyüzü bile yalnýzdýr bu akþam,
Ýstanbul bomboþ, sokaklar terk edilmiþ.
Ne gürültüsü kalmýþ þehrin ne de bayram çoskusu.
Alabildiðince alabora olanlar yurduna dönmüþ semt,
Sessiz sinema baþlamýþ siyah perdelerde.
Sizde gidin kuþlar doðduðunuz yere,
Cehennemin fragmaný gibi olmuþ buralar.
Bekleyenler beklediklerine kavuþmuþ,
Kavuþamayanlar oturmuþ þiir yazmýþ...
Ne kadar uzaksan bana o kadar yakýnsýn aslýnda,
Varsýn uzak kalsýn bize uzaklar;
Yakýnlýðýmý bozmadýkça...

Alican Yýldýrým / Ýçine Uzaklýk Düþürme
Sosyal Medyada Paylaşın: