Aşk Herkese Mi Vefa(sız)dır?

Öyle zamansýz oldu ki gidiþin,
Akreple yelkovan oturdu içime.
Dere tepe hiç düz gitmedi,
Zamanýn sularý akmadý içimde.
Kesildi kalp baðý bir çocuðun,
Acýdan ölerek uyandý.
Rol verdiler hayaller tiyatrosundan,
Hayalle karýþýk gerçekler yaðdý üstüne..

Demir atmýþ gemileri izledi limanda,
Güneþ tepeden týrnaða yakýyordu bedenini.
Bir umut ýsmarlýyordu kendine gökyüzünden,
Gözleri kaçýþa meyilli bir intiharý gerçekleþtiriyordu.
Bir kaçýþtý belki gerçeklerden;
Maviliklerin üstünde yolculuk yapmak..

Elini soðuk cebine götürdü,
Bir sigara çýkarttý paketinden;
Aþký yakýp, ayrýlýðý küllendirmek adýna.
Kim bilir þimdi kaç kiþi daha sigarasýný yakmaya çalýþýyor,
Onca yanmýþlýðýn ardýndan..

Aþkýn yemini(ni) sapladý alnýna,
Dudaklarýnda hüzünlü bir veda;
Elveda aþk! El’veda..
Þimdi son bir vefa sorusu kaldý ondan
Tüm aþikar sanatlara..
Aþka kaç kez aþýk olabilir bir aþýk?
Ve aþktan vazgeçince biter mi aþk?

Alican Yýldýrým / Aþk Herkese Mi Vefa(sýz)dýr?
Sosyal Medyada Paylaşın: