’kök yeþili aðaçlarý dilimliyor
sözüm ona oyalanýyoruz’
ayrýlýðýn þifresini çözen ben olduðumda
göreceksin
bir tüð tanesi kadar
mülâyim düþeceðim topraðýna
oysa bu
gökyüzünün unuttuðu soytarý bir mevsim
ýhlamur umutlarla mum yakýp
eskimiþ dilekler baðladýðýmýz
kimbilir
belki de çoktan
salonlara kurulmuþ sýraat köprümüz
amerikân
umuma açýk
self servis insanlýðýmýz
azrâil
kapýda kalmýþ bir çocuk
zili çalmasýndan korktuðumuz
öyle de basit korkuttuðumuz
’yürü git su atarým bak üstüne’
her can gittiðinde taþ sandýðýmýz
cepleri yýrtýk yýldýzlar
sizce biz
hangi fukarânýn ölümünde dilek tutuyoruz
sol yanýmda bir kan sesi
aþk(+) pozitif
kurmuþum bi’iþçi denklemi
iki katre sen
tapusuz bir ben
hem ki insan nasýl da yaþýyor
dünya dediðimiz
mor aslanaðzý çiçeðin ellerinde
bu
yol
toprak
bir gayyâ çukurunda tüm yollar kelepçeli
aþkým bitmez bahis yolculuðum sana hapis
söylesen
Gulyabâni gibi
ninnilerde sevdiðini beni
diyeceðim meleklerde orda sahi
tüm aðaçlar adam olsa
güz çeyizini serer mi
yapraklar öyle döker mi
boþver
zaten hayatýn kollarý da yok
çek çenesini at çukura
izbe karanlýklarda
aklým
aðrý
sükutu
kirpiðim
alt kapaðýmýn belini tutmuþ
su dansý yapýyor
piste bekliyor kasým sabahý
mutluyuz iþte
kýrdýrmayýn lan kafayý
þimdi daðýtýrým burayý
’yýkýk daðlarýn altýnda kalmýþ itibar
biz enkaz doðumu’