Susuz kaldým ,önümde ise süzülerek akan bir nehir. Ýçsem susuzluðum geçer,fakat beni tutan bir þey var. Destansý bir masal,nehir ve susuzluðum. Ardýnda yatan,sýrrý bir çözebilsem. Geri dönemem geri gidiþ yolu yok. Ýleriye gidemem ,baþka su var mý bilemem. Ey nefsim çýk ,çýkabilirsen iþin içinden. O nehir,benim duygularýmdan akan bir mucize.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yelda kiray Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.