FECRİ KARANLIK

/...biz fecri karanlýkta beklemedik mi zaten,
ki karanlýk deðil miydi aþký törpüleyen.../


Akþam çökmüþtü...
Dizlerimde kalp kýrýðý sýzýlar vardý,
Saçlarýmda yanýp sönen kýrmýzý ýþýklar...

Baþ kaldýrdým pencere kenarý bir bekleyiþe..
Alnýmda yalnýz bir yazý,
Avuçlarýmda daha da yalnýz ve silik çizgiler...
"Unut" dedim,
"Unut gitsin..."


Yaðmur da yaðmýyordu aylardýr...
Sobada kömür yanýyordu,
Benim ömrümde koca bir ömür...
Masamýn üstünde,
Yarým býrakýlmýþ masal metinleri,
Bir deste kara kalem,
Boþ bir defter...
Bir de
Benim özlediðim,
Yaðmurunsa ertelediði tebessümler saklýydý...
"Vazgeç" dedim,
"Vazgeç karanlýðý kovalamaktan"
/
biz fecri karanlýkta beklemedik mi zaten
ki karanlýk deðil miydi aþký törpüleyen...


ve aylar sonra ilk kez kapý çaldý;
Yaðmurla birlikte...
Adýmlarým benden aðýr...
Dudaðýmda derin ve sessiz bir bismillah...
Beklediðim yolcu kör,dilsiz ve saðýr...
/
Ýçeri aldým,
Yara bere içinde...
Elleri cebinde,
ve saçlarýnda ayrý geçen on beþ yýlýn yükü...
"Saçlarýn...?" dedim
"Yirmi beþimde de vardý o beyazlar ;sayardým tek tek...
þimdi siyah telleri sayýyorum gülümseyerek."

"ellerin" dedim...
Daha da derine indirdi cebinde...
"Fakülteyi bitiremedim yokluktan,
Madende çalýþýyorum,
Çok þükür ekmeðimi karanlýktan kazanýyorum.
/
Anam gideli üç yýl oldu,
Babam geçen yýl kayboldu...
çok aradým...
çok..."


"Ellerin" dedim ýsrarla...
eðdi baþýný...
"Sana yazdým aslýnda,
postaya veremedim bir fýrsat bulup da...
Affet diye,
Bekleme diye
Unut diye...
ama postaya veremedim iþte.."
/
"Ellerin" dedim bir kez daha
"Uzat ellerini."
Altýn bir halkaydý görmekten korktuðum
ya da silinmiþ kalem izi anýlar...
/
Daha da eðdi baþýný,
Buruk bir tebessümle:
"Bak dilþade!
Ekmek kavgasý kolay deðil yerin dibinde.
Ellerine nasip olmadý ellerim...
Düþlerimi,
Gençliðimi,
bir de
Sol elimi býraktým madende...
Ekmek kavgasý kolay deðil yerin dibinde..."

Sosyal Medyada Paylaşın: