ne biçim þeysin sen hayat manzaramda karanlýk gölgeler ve bir kadýnýn çýldýrmýþ kahkahasý "kendinin mi o ayrý" Tanrý çetelesini tutuyor görmeyip ulaþmadýðýmýz bir yerde mevsiminde açtýrmadýðýmýz güllerin takvim yapraklarýndan düþüyor zaman yine bir yerlerde krallar öldürmeye göz yumuyor herkes ellerinin sahibiyim sanýyor
bir güvercin ölmeye yatýyor çýðlýðýný duymuyor karanlýklar ayýn üstünde yedi kat perde gün doðumu sisler ardýnda kaçýncý doðum gününü kutluyor kuytular yine alabildiðine soðuk sesin rengi ölçülemiyor sona kalýyor bütün umutlar öyle koyu ki sisler aralanamýyor bir türlü!
güvercin ölümü bilmiyor umuyor havalanacaðýný ölü kanatlarýn bok sarmýþ her tarafý geceyi geceye býrakmaksa zor iletilemeyen seslerin sesi olmak yakýþýrken manzaraya kapýlar çarpýlýyor durmadan olan masum sevgilere oluyor önünde sonunda aðlayacak sevgiye
uzaklara atmakla kurtulunmuyor hayatý tutsak alanlardan yeni ipuçlarý býraksa da karanlýk hiç bir masum çocuðun bakýþý unutulmuyor namlunun ucunda soluyor yüzler gel de sana silâh doðrultan katilini sev hoþgörüyle bak ölü suratlara ayýplarýný sayma çaðýn bu manzaraya tâbi ol katýl
güvercin öldü kimsenin umrunda deðil yerinde olmayan kahkahalar duyuluyor yerinde olmayan sözler kimin yüreðini taþýyorsun hayat
25. 6. 2014 / glenay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.