öyle güzel bakýyor ki gözlerime
aþýk oluyorum aþka
eðreti,gidecek gibi durmuyorum yanýnda
yýllarca kalmak bir içim suda
kâðýttan gemilerimi yüzdürmek
kirpiklerinde sallanmak istiyorum
salýncaklarda
öyle usul geliyorki sözler dudaðýna
bütün sözlerimi unutuyorum
o da kendini unutuyor bende
sözleri daðýlan inci tanesi
sanki ellerinde duruyor
çözemediðim bütün düðümler
bir þey uzatýyor gözleriyle
bir gül mü,bir dünya mý yoksa
sýrat mý ahrette üstünden geçeceðim
hep kalýyorum yolun baþýnda
bir türlü geçemiyorum ateþinin üstünden
karþýdan bakýyor cennet
hapsedilmiyor bir resmin içine
o mu diye soruyor pencerede çiçekler
üstlerine çekiyorum perdeyi
bana bakýyor duvardan yýllarca
ýslak bakýþlarýný hiç düþürmeden
tuzu oluyorum gözyaþlarýnýn
yalan yok diyorum gözlerin gerçek
daha hýzlý adým atar adýmlarýndan
geçip gitmez yanýmdan yabancý gibi
aþkýn zaferi gözlerindedir
derin sulardaki ay’lý ýþýltý
bir gül býrakýr serin sokaða
öyle tasý taraðý toplayýp gitmez
gözlerimin içinde akar ýrmaðý
o ince hareleri alýr gönlümü
kýyýlarýma çarpar sürekli
bir taþ fýrlatýp kaçamam ondan
çocuktur yakalar örgü saçýmdan
7. 1. 2013 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.