artýk sarý deðil kararmýþ yapraklar yerde çiðneyip geçiyoruz sýradan dün kaç altýn renkli yaprak býraktý elimize bakmadan öyle duygu yoksunu çýkýyoruz ekim rüzgârýna
çýtýrtýlarý ayaðýmýzýn altýnda kuru yapraklarýn öyle çiðneyip geçiyoruz dünü yayan geçiyoruz yarýna bilmiyoruz orda var mý yârin duraðý omzunda askýlý çantasý, gözünde dünden kalma kara gözlük o çok özlediðimiz bir güne mi giriyor güneþten alamayýp gözünü bize mi çeviriyor bütün bekleyiþleri koparýp dallardan ayaðýmýzýn altýna serip geliþini
ekim de geçiyor bir damla yaþ býrakýp gözümüzde arkama dönüp pencereden bakýyorum hangi güz kaldýrýmýndan yürüyor bana hangi yaz hangi sonbahar ayaklarýndaki güç baharda kalýyor bakýþlarý bakýyor sýrtýný dönmeden güneþime bir kaç kuru yaprak düþüyor omuzundan gözleri hâlâ mayýs yeþili kalbinde gelecek yaz
arkamýza alýyoruz ekim çiçeklerini
03.11.2017 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.