Sâfiyâne bir tövbe tutturup gecenin aðýdýna yaðdým Yalanlar! eðleþmeyin sesimde...
Gam yüküdür bu hýçkýrýðýdýr perdesiz günahlarýn bir hiç kýrýðý gibi yapýþan dilime... Alýn götürün bu serkeþi gövdemden yalanlar yaratýn hadi, hadi d/inleyin beraber bilseniz; ne çorak bir türküdür kendi ilminde...
Kýskývrak perçinleyin acýlarýmý niyâzýmý duymayýn, uymayýn feryâdýma Onlar ki; eðer’leri kamburu keþke’leri günâhýdýr.. Yaðmalanmýþ koca bir þehrin göðsünde yoðurup vicdanýmý uyutun ninnisiz ve sessiz...
Yüz vermeyin gözyaþlarýma býrakýn aðlayayým kuruyuncaya dek pýnarlarým bir orman yeþerir kuytusunda gözlerimin yangýnlar söner belki umûdun hançeresinde kalkar yüzü yerden mavinin özgürlük þarkýlarý söyler kendi þîvesince...