Ardından/Kor düğüm...

Öldü kuþlarý içimin...





Ve yandý su
Sýzlayan tenimden süzülürken ateþ...
Kýrýldý aynam ve penceremin camlarý
Tuz buz oldu fikrim
Ne yandasýn sevgili...
Feri sönmüþ gözlerinin
Gökyüzüm saðanak...



Ýleride bir daraðacý...




Þimdi ölsem diyorum..
Saklý sevdalarýn suskun tellâlý
Gelse dile; " bir rûyânýn daha sonundayýz iþte.."
Dökülse puslu sýzýlar
Sökülse geçmiþin küfü..
Ansýzýn serpilsen
Yeniden...



Az ötede bir deli yaðmur...




Kaybolsam þimdi
Saklasa beni gözyaþlarým
Topraðýna süzülsem...
Þifa olsam soðuk sînene..
Kendine hançer bu eller
Býrakma kaderine...



Ayaðýmýn ucunda son bahar...



Üþütüyor beni bu rüzgâr
Martý telâþý göðsümde
Bir ince sýzý...
Bastým Boðaz’ ýn tuzunu dilime
Gidiþin, kederi oldu Ýstanbul’un...



Zemheriye döndüm yüzümü
Gözlerim yaðýyor yere
Yýðarak buzdan sicimler...



Düþün cemreler hepiniz birden!
Isýtýn topraðýn ellerini..
Üþürse...
Ölürüm ben...






Özlem Tarhan Yaðcýoðlu
Þubat/iki bin on dört

Sosyal Medyada Paylaşın:

Özlem Tarhan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

TASVÎR-İ EFKÂR BÜYÜDÜM... Balat Göç Ünlem(e)lerim Hasbıhâl devrik aşk Âvâz Münzevî Hiç'e İthâf