Telvesi bol bir akþam kahvesi
Gözlerinle bir ya rengi hani- gerçi seninki bir ton koyusu;
Höpürdeterek çekiyorum içime
Bakýþlarýn deðdikçe göz bebeklerime;
Dökülüyor dudaklarýmdan saymadýðým yalnýzlýðýn tortusu
Aðaran saç tellerimin üzerine naifçe;
Aðýrlaþýyor damýtýlmýþ hazanlar
Bastýrýyor kýþlarýn engereðini derinlerime;
Þaha kalkmýþ dalýnda bekleyen son yaprak;
Ne de olsa gözlerinin rengi diye toprak,
Darýlmýyor rüzgarlara
Sonunda caný pahasýna düþmek için bile olsa
Çatlak dudaklarýna...
El pençe yalvarýyor, karýnca yuvalarýndan
Maðrur durma, d/uysana…
Dingin bir duanýn son anýna gizlenmiþ
Mahcup bir âmin sesi,
Dirayetli bir mutluluk elbisesi,
Dokunaklý bir sevda eseri,
Donuk gökyüzünü neþelendiren güler yüzlü yýldýzlar silsilesi….
Þimalimden þark/ýma, hilalden dolunaya
Manidar bir kalp sektesi, benimkisi…
Medeni hali; sana tutsak
Gözlerden deðil zaten,
Özlerden birbirimize azýcýk dokunsak…
Maneviyata dönük þu sol tarafta
Bir an olsun muhacirlikten ýraksak…
Kahve demiþtim, tenini taþýyor kokusunda;
Ýkisi de týpký hayat gibi
Kah tatlý kah dilimin acý tarafýna hükmeden bir imparator emsali…
Sessizliðimi al da sensizliðime kur tahtýný
Giyotinlerde lime lime aksýn
Yýllarýn egemenliði;
Vakardýr duruþum,
Yakar gölgende kýrk derece ateþi
Viranlarda sýkýþmýþ hicranýmýn
Adalet düþkünü hakimi...
Hangisinin içimi ýsýttýðýný
Bilemeden
Maziye yarýndan katacak çok þey var derken
Bugün parmak aralarýmýzdan munzurca süzülmüþ
Biz yarýnýn hayallerini dilimizle beslerken;
Piþmanlýklar keþke’lere gebe
Bu kaçýncý ikimizden doðan bize açýlmýþ
Sinsi bir muharebe…
Telvenin tadý damaðýmda,
Ýsmini duysa taþacak kahkahalarým
Ya da gözyaþlarým sallayacak beyaz bayraðýný
Acýlarýn tam kavþaðýnda;
Buram buram toprak kokusu
Yaðmurlar sonrasý taþýyor hayalini kollarýnda
Kavuþuyor gözlerinin müzesi
Kahveler dergahýnda...