Dip/not
"Yalanlara kanýyoruz
ve yasal kurþunlarla kanýyoruz durmadan..."
Göðün yüzünde asýlýyken pençesi efkarýn
bir doðum muþtular melekler tedirgin
Gökyüzünden uzanýr ellerim size...
Koparýp göðsümden asýrlýk naralarý
iliþtiririm boynunuza
cevþen diye!
Hani derim, hani eþitti herkes..
neden bunca aðlamak boyun bükerek
neyin telaþý bu
nereye yetiþecek insanlýk...
Taþ mý tutacak hep eller,
gözler yosun mu baðlayacak...
Zordur savaþmak bilirim
korkunun ecelsiz gölgesiyle..
Dumanlar savruluyor akþamýn voltasýnda
adýmlarý çýðlýk çýðlýk çýð gibi adamlarýn..
Ortasýnda görünmez bir savaþýn
kadýnlar ve çocuklar...
En çok da onlar sarýlýyor ateþe
Þeytanýn ilmiyle yanýyor insan
unutarak birbirini
ve uyutarak en çok da kendini!
Zulme kalkmayan baþý
tez zamanda ezmeli
ki olmasýn yeryüzü mahþer yeri...
Yýrtýlýrken sayfalarý bir bir bu karanlýk defterin
zalime çanak tutmak da neyin nesi!
Yeni canlar düþerken rahmine analarýn
umutlar yeþermeli acýlarýn koynunda
ki bu hasret
müjdeli bir vuslata ermeli...
Derim ki yine:
Ýyilikti mayanýz; hatýrlayýn!
Kaldýrýn örtülerini yüzünüzün
Daðýtýn "çapulcu" hüzünleri!
Kavil verildi ilk zamanlardan
buza çalmak yoktu sözleri;
soðukta yaþamaz kýr çiçekleri...
Özlem Tarhan Yaðcýoðlu
On altý aralýk/ikibinonüç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.