Gazel
GAZEL
Gördüm yine canân’ý cemâli parlýyordu
Savurdu deli rüzgâr saçlar yüz’e döküldü.
Alýp aklým baþýmdan beni dîvâne etti
Ruhumda saklý gizler yandý töz’e* döküldü
Rûþen ettim sevdâmý beyan ettim âleme
Gül ruhsârýnda hayâ ceylân göz’e döküldü.
Nicedir bekledim yâr hep vuslatýn gözledim
Derde derman sayarken keder öz’e döküldü.
Sevdan uðruna aktý gözümden yaþ çaðladý
Mýsralar çiseledi dilden söz’e döküldü.
Firkatin acýsýyla figân eylerken gönül
Baðrýmý yakan ateþ candan köz’e döküldü.
Hicranýn yaktý beni eleme yâr eyledi
Mecnûn oldum yoluna derdim iz’e döküldü.
Aþkýn bin yýllýk yüküm taþýdým yüksünmeden
Bizâr etti bî-vefân derman diz’e döküldü.
Karþýlýðýn bulmayan sevdalar toy vermezmiþ
Bu sevda aðacýndan suslar biz’e döküldü.
Kolay sanma sevdâyý daim cefâ çekmektir
Yokuþunda terledim derman düz’e döküldü.
Azabî’m; rüya gördün sevdâ gölüne daldýn
Nasip deðilmiþ sana âhir güz’e döküldü.
Süleyman KARACABEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman Karacabey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.