Ayrılığın Döşeğinde Senli Kalma Çabasında bir Ben AdeMerve
Ayrılığın Döşeğinde Senli Kalma Çabasında bir Ben
Kýlýný kýpýrdatamazsýn bazen Maraz öncesi gibidir Kuluçka dönemi ayrýlýklarý, Vücudun her bir zerresinde aðýrlar kýrgýnlýklarý Hayallerin un ufak ayakaltlarýnda Hem kanarsýn, hem kanatýrsýn; fazlasýyla; Havale geçirir onun sindiði hafýzan Silinip de gidiverecek diye korkudan Þýpýr þýpýr ter damlalarýna teslim edersin kendini Bir an dahi tereddüte kapýlmadan… Pencereni arala biraz ki yaþadýðýma inanayým ...
Dudak çatlaklarýna dolar Anýlarýn tadý; Bir kâse çorba serabýnda Belirir hiç gülesi yokken dudak kývrýmý, Defalarca ayný þarkýnýn onun ismiyle süslediðin nakaratý Çalar söylersin, Kemanýn telleri inceden dokunur her naðmeye Haberin bile yokken ayrýlýðýn ölüm döþeðinde… Ýki büklüm, biraz da süklüm püklüm Yastýklara aðýr gelirsin de meyil verir Sevdaya dönük yüzün… Ne zaman gülmeye alýþsan Yanýna býrakmaz hüzün, Oyun baþlasýn artýk Perdeni aç da yaþadýðýma biraz olsun inanayým…
Þifa Yaradandandý ve kul Sadece vesileye mazhardý; Sana nasip etti Yaratan Ah, azýcýk kirpiklerini aralasan
Yaþadýðým günleri bir yeþilin tonunda hiçe sayayým Ve boþa yaþamadýðýma gerçekten inanayým;