VAKUMLANMIŞ BİR HAYATTAN ARTA KALAN
ÜlküGüven
VAKUMLANMIŞ BİR HAYATTAN ARTA KALAN
Çok düþünme derim dinlersen...
Er geç alýþacaksýn akþamýn getirdiklerine
Öyle olacak ki aldýrmayacaksýn boþ bir evin çýldýrtan sessizliðine
Antidepresanlardan umudu kesip
Yýllarý saymaktan vazgeçeceksin eninde sonunda...
Zaten parmaklarýn da hesabý tutturamaz gece yarýsýndan sonra
"Bir yaz günüydü"
"karlý bir kýþtý"
Ya da
" yaðmurlu bir ilk bahardý"
diye pembe tarihler vererek baþlayacaksýn,
Kýrgýn zaman akislerini anlatýrken.
Ýþte o zaman baþlayacak aynalarla husumetin
Yaþadýðýn þeyin aþk mý,
Yoksa alýþkanlýk mý olduðuna karar verir vermez
eski cümlelerini elden geçirip
hem aldanmýþlýðýna
hem de aldatmýþlýðýna lanet edeceksin.
Ara sýra gözlerin dalacak ; gözyaþýn kupkuru…
Yalancýktan kahkahalar atacaksýn, bastýrmak için yoksulluðunu.
“yeter?” diye baðýrmak isteyeceksin þehrin en iþlek caddesinde
Ve delirmiþ olmayý dileyeceksin
Ýnsanlar seni deli zannettikçe...
/
Þehir elinden geleni ardýna koymayacak
Ýntikam için…
Kýsas için...
Aþk için...
Cezaevi araçlarýnýn penceresinden görebildiklerin
Özel kliniklerin terapi koltuklarý
Adliye binalarýnýn güvenlik memurlarý
Ve elleri nikotin, saçlarý ilaç kokan kepsiz bir hemþirenin
Zorlama tebessümleri kastedecek yüreðine.
Doymak bilmeyecek beynini kemiren aç kurtlar…
Kafaný daðýtacak bir kelime isteyeceksin ,
Tek caddesi olan dilsiz þehirlerden…
Saklanmak için kaçtýðýn her limana suç payý vereceksin teninden
Etinden
Kemiðinden
Lakin
Payý paydasýndan ayrý var sayarak
Onursuz bölünmüþlüðüne boyun eðemeyeceksin
Yalnýz,
Sekiz beþ mesailerinde
Kuru bir günaydýnla güne baþlamak zordur;
Ama ona da alýþacaksýn…
Sýcak bir busenin getirdiði gülümsemeyi özleyeceksin uyanýnca,
Þefkatin,
Sadakatin,
Sevginin,
Ne kadar zor bulunduðunu anladýðýnda,
Acýyarak bakacaksýn vakumlanmýþ bir hayattan arta kalanlara….
Bazen herkesten sakladýðýn o saç telini koklayarak ,
Ona sarýlýr gibi sarýlacaksýn ýslak ve kirli yastýðýna…
Bir umutla gözlerini kapatýp ,
Ýlk karþýlaþtýðýnýz yere koþacaksýn,
Ama yüzünü bile hatýrlamayacaksýn inan bana
Hatýrlayamayacaksýn…
Yok olup gidecek içindeki yaþama hevesi;
Daðýlsan da toparlanacaksýn güneþ doðunca
Sonra yine daðýlacak
Yine sabahý gelmez sanacaksýn…
Aþksýz dillerin, karþýlýk bekleyen sözlerine de alýþacaksýn
“ Seni seviyorum” diyen kim olursa olsun
“ben de seni…” demek adetten olacak…
“ben de seni…”
An gelecek kendin bile inanacaksýn yalanlarýna
Alýþacaksýn yaþamak zorunda olduklarýna…
Ve
Acýyarak bakacaksýn vakumlanmýþ bir hayattan arta kalanlara….
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.