işte böyle flû yolcular
geleceğe öğüt veremiyorsun
dünya ile başlayan şiirler
ölümle biten cümleler
kokulu rüyalar laftan anlamaz
çok zaman geçti
kaç adım sonra ufalanırım hayat
harcarım uğruna nice selamlar
bu yabancı gecelerde
tek omuzda taşırım
acıtan ömrümü
köşelere saklarım seviyorumları
uluortaya döşerim pis sırıtışları
bir umut işte
kim hesap soracak soysuz yalnızlıklardan
öldükçe kanlanan hapislerimizinki
savur hadi ruhumun ateşini
kalbimin boş sokaklarını
ışığım çoban kulübelerinde sönsün
milyonlar deli bilsin
garipler bir şair
sihirler dokunsun dilenci sessizliklere
çocuk kudreti de yeter
aşkın hezimetine
bazen hakkımız yoktur ağlamaya
oruçsuz iken iftar beklenir mi
boşboğaz kuyulara atık vakitler
tabi kusacaktı katranlarımızı
v
e
en kolayıdır kendimizi kandırmak
zor olan gerçekten inanmak
her yarımda bir sevda masalı var
patlak bir valizde fukara umutlar
ömür dediğin nedir ki
diplomasız mezuniyet, cüce bir huzur
yorgun bir hamal ya da ne bileyim...
belki de
nikahsız bir düğünde tarantula olmak
mutluluklar!