Ne zamanki ben yoruldum sormaktan
O vakit, dudaklarýn mührünü söktü attý
Tüm cezai iþlemlere aldýrmadan;
Parçalandý perdesi gizin,
Döküldü eteðindeki eþsiz güzellikler…
Ben müptela, ben hayran,
Sen bir dizi yakuttan kolye,
Bir korsan avý silsilesi,
Yüzüme tokat tokat inen
Bebek kokulu bir buse merasimi…
Yüreðim kýldan da ince
Sen dokununca ipekten ellerinle
Dikiþ tutmayan hasat mevsimime…
Gün sana döner,
Yýldýzlar dudaklarýna tutunmuþ hýnzýr birer fener,
Yakar, kayar ve yine sineme düþer!
Yakamoz, gözlerinden izlemeyi
En çok sevdiðim film,
Kaseti baþa sarar, kayýþ kopana kadar
Gözlerim sabahý sende karþýlar…
Gitme- ihtimali
Ki düþüncesi bile ürpertiyor parmak ucumdan baþlayarak
Saçýmýn her bir telini,
Bu açýk bir intihar giriþimi,
Seviyesiz bir aþýk atýþmasý,
Küresel ýsýnma halt etmiþ resmen yanýnda
Boðulacak sana dair biriktirdiðim sermayem
Sabýr kumbaramda;
Küçük kýyametim olma;
Gamzelerinde bir damla gözyaþýnda ipim çekilsin
Razýyým!
Ama sen sularýmdan çekilme
“Med” ol bana, býrak “cezir” ler sükunete dalsýn;
Son sefer olmasýn; hep senden kalksýn vapurlar
Ve sadece sen uyut dizlerinde sandallarý,
Umman da sen ol; varýlacak liman da…
Hangi þairden esinlensem ki
Git/me diyebilmek için ayak izlerinin tam karþýsýnda
Malazgirt’le açýldý yurdumun kapýsý
Ben savaþmadan ateþ/kesim sana…
Asya’mýn ortasý; sýnýrlarýmýn son noktasý
Bir “elveda”ya sýðmamalý
Yaðmalanmýþ bu sevda;
Dudaklarýný okudum
Yüzünle aydýnlanan aynadan;
Þapþal bir gülümse sarkýyordu yalandan
Kavradý valizini ellerin,
Memleketim deðilmiþ,
Zaten hiç olmamýþ meskenim,
Yersizim,
Sensizliðe fora yelkenlerim,
Ben yüzme bilmeyen,
Anonim bir þiirin yarým kalmýþ mülteci esiniyim…