Taban/a kuvvet dedim!
Koþ, kaçacak son otobüsü
Mütevazý ruhlu evimin
Arþýnladým dur/ak güzergahýný
Sokak ýþýklarý, gölgemi benden kaçýrýyordu
Hayat gibi,
Hep bir adým önümdeydi ve
Ben geç kalýyordum, her zamanki gibi…
Yaðmur saðanak
Sýrýksýklam sevda kokuyorum
Ýliklerime kadar!
Ve bizim gibi fakiranlar
Þemsiye taþýmazlar, ya da denk gelmez
Yaðmurlu güne, þans!
Nefesim buharlaþýyor bilmem kaç derece
Soðukta;
Bulutlara baðýþ olsun dedim,
Cömertlik buydu, zira…
Kalbim sýðamýyor darasýna, taþýyor;
Aort damarým korlarda
Avaz avaz, bir hengame!
Resmen parmak uçlarýmda atýyor,
Ne olacak, ukala sende!
Bakýþlarýmý dik/iyorum kara bulutlara
Balkanlar’dan aþk geliyor diyor
Televizyondaki yaþlý amca!
Neyse, var/ dým hayatýmýn
Durak/ýna…
Mis gibi ýhlamur kokuyor burasý
Ýlginç,
Bir ýslýk sesi dudaðýmda
Bir nazenin, bir sevinç!
Köþesine sinmiþ,
Dünya yansa o yanmayacak dersin
Genç bir kýz, bilhassa çaresiz
Ümitlerini takip ediyor tek tek düþerken
Akan suya ve giderken
Peþi sýra, sonsuzluða!
Ayak izi de yok ki þu umutlarýn, takip edeyim
Bakýþlarý var, gözlerinde…
Elinde bir bilet
- Hiç gidilmeyecekmiþ gibi-
Kaderine teslim siyah bir bavul
Duruyor; yaný baþýnda.
Bir erkeðin ellerinden mi açýldý
Bu yar/a ?
Usulca kan sýzýyor çatlaklarýndan göz pýnarlarýnýn,
Ay’ýn Güneþ’e olduðu gibi,
Ben de bu yaralý ahuya
Tutulup kaldým!
Bir þeyler yapmalýydým halbuki!
Onu Aþk’a yeniden inandýrmalýydým
Mesela,
Tesadüf deðildi ya
Þemsiyemi unutmam,
Ben onu en çok o gece,
Sýrýlsýklam,
Itri kokular arasýnda,
Hüzün elbisesinin altýnda,
Gözlerime tek bir saniye düþen
Doksan derecelik bakýþ açýsýyla,
Tam da evimin dur/aðýnda
Ömrümün bahar/ýnda,
Yaþlý amcayý haklý çýkarýrcasýna
Ve sonrasýnda
Hep s/evdim,
Öðrenecekti
Vefa’nýn bir tek boza markasý olmadýðýný,
Ýyileþecekti yuvamýn sýcaðýnda
Ayaðýna gelecekti iyileþecek hastanýn
Doktor, besbelli,
Kaderime yazýlý,
Yaralý Ahu’m, dudaðý üstü
Kara ben/li!