anlayacaðýn
güvercin gibi öksürüyorum geceleri
tedirgin yaðan bir yaðmur gibiyim
gözlerimden uçamayan kuþlara kýrgýným
türkülerin nakaratýnda üþüyüp solfejlerde aðlýyorum
yýlký olup bozkýrlara gitmek geçiyor içimden
karanlýðý ateþe vermek bir ucundan
kararsýzým
yaralýyým derinden
aslýnda sana gözlerimi getirecektim
yorgun lastik ayakkabýlarým
ayýt çiçeði kokarken ellerim
çaresizim
yine güz
yine göçmen kuþlar geçti içimden
nar aðaçlarýnda yarýlýrken çýðlýðým
avuç dolusu hüzün serpiliyor içime
sararmýþ yapraklarý topluyor kalbim
baþýmda dönence deli bir rüzgar
bir savaþtan bir savaþa
periþaným
kaynýyor þýralarýn pekmeze evrildiði kazan
bilumum Ortadoðu kokuyor aðzým
bu kaçýncý imla hatasý þafaksýz kelimelerden öptüðüm
yetmedi mi
gölgesinde barýnmak savaþlarýn
diyorum ki
bir gün
dilime koyduðunuz bütün acýlarý yutacaðým
gözlerimden geçerken yaðmur yüklü bulutlar
göðü kucaklayýp
kalbime hüzünleri sýkýp gideceðim
üstüme döktüðünüz acýlardan
bir aðýtlýk borcum kalacak size
þakaklarýma konan güvercinleri de vurun
yoruldum
saklamaktan çýðlýklarýmý
umudu asmak nedir bilir misiniz
ölümü çiðneyip savaþlarýnýza tüküren çocuklarý
silin þimdi silebilirseniz gözlerinizden
bazen "öldürmekten daha kuvvetlidir ölebilmek"
Ekim2013/Antalya
Sýtký Özkaya