yüreðim uyuþuyor koluma doðru
ördüðün aðlardayým kader
bir tek
gökyüzü kaldý gözlerimde
haykýrsam yiði daðýna doðru
kim duyar sesimi
kim bilir beni
….
ah gelesandra
kar sende kýþladý
umarsýz sevdalar bende
sende kilimler dokundu aðustosta
üþüyen vedalar bende
guruca’da geceleri
gökyüzüne bakan sevdalýlarýn
yýldýz düþer mi hâlâ gözlerine
ya da
küsüp sevdanýn güneþine
eksere’de tutup bir bulutun ellerinden
akýncý’da býrakýp saçlarýný rüzgârlara
göçmen kuþlarýn peþinden
gelesandra’da üþüyen yollara düþenlerin
çýð düþer mi hala çaþýr’da yüreðine
ah gelesandra
giderken
avuçlarýmda kalmýþ ateþin
gidince söner sandým
gittiðim kadar yandým
çürüyünce çiðdem kokusu saçlarýmda
sedir kokularýný sen sandým
....
ben hiç böyle olmamýþtým
…..
yoncalar mavi entarisini ütülerken bahara
sapan yemiþ bir kýrlangýç
suluhan’dan kanamakta gelesandra’ya
gelesandra yurt
mevsim ilkbahar þimdi
tokluda taka kuzuda firik sesleri
davarlar su içer afýrdan
kar erir su uçar kýsýk’tan
telli turnalar geçer çýldýrgý’dan
üþür bahar çiçekleri
düþtüðü yerden fazlasýný yakar sevda
durmayýn
bir katýran yakýsý basýn sineme
yanaklarýmda açan ateþ çiçeklerini
baþhan’a gömün artýk
26-mayýs-2011 / ANTALYA
Sýtký ÖZKAYA