ýsýndýðýmýz ayný güneþ üþüdüðümüz rüzgar bir yaným hep sancýr benim sol yaným araz yerlisidir biraz sise bulanmýþ eski bir telaþ ýslýk çalsan duyulur halbuki o kadar da uzak deðildi sýnýrlar
derimde esmer bir öfke tüm beyaz tenlere þimdi denize karþý bende bir bardak buzlu raký ve yüzümde maske perde çekilir yine ve en güzeliyle boyanýr tüm sözler
sahnesi hep karanlýk bu gece gündüz sol/daþ karanlýkta burjuva yine devrildi bir büyük þiþe ve salyalý ince pembe hüznü hiç görmedi ki hep sokaðý emer/di gündüz gece
Sosyal Medyada Paylaşın:
Deniz Pınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.