Affet Çocuk
Hay/at içinden ne varsa çirkin
Çünkü sen onda her daim güzelsin!
Emsallerinle huzur içinde oyna,
Dünyanýn her neresinde tek bir gülüþün dahi varsa!
Sen ki barýþ timsali,
Umudun ýþýðý,
Sen sallanan beþik, bezden bebek
Sen aðzýnýn kenarý kirli, dizleri yaralý
Elbisesi pileli, gözleri çakmak çakmak
Sen ki boþ salýncak, yüreklerde sallanan
Damaðýnda þekerin tadý,
Ellerine sinmiþ sokak kokusu…
Sen yetim, sen öksüz
Sen Peygamber kaderinin en küçük yolcusu,
Savaþýn sokaðýnda sessiz barýþ
Hayali balonlarýn elinde, gök kuþaðý renklerinde
Tutamadý dudaklarýn dilini ve dedin ki
“Hayallerimize de giremezler dimi anne?”
Derin bir sessizlik…
Ne cevap verebildi anne,
Ne de boþ salýncaða çocuk gölgesi düþtü.
Ne þeker yedin bir daha,
Ne de yaðmur yaðdý o günden sonra
Çünkü sen aðlamadýn Çocuk!
Hýçkýra hýçkýra ,tek bir damla yaþ dökmeden!
Affet,
Çocuk!
M.A.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.