aþaðý,,
aþaðý…
yine bir eylül sabahýnda
uzandým gökyüzüne hayal olup
her nefes alýþýmda
uyuttum ruhumdaki sensiz mevsimleri
sakýn gökyüzü bilmesin
hüzünlerle müebbet olduðumu
çünkü
ihtimalsiz göçler verirken
yüreðime yokluðun
sýyrýlýyor bulutlar kirpiklerimin kabarcýklarýndan
uyanýyor yeni soluklar
durmak zordur.
yukarýya akmayan yaðmur tanelerinin
yeminli özlemlerine doðru
ben eylülde aðlayan saðanaklarýn hasretiyim
sen sokul yamacýma..
nedense
mevsimler sýyrýlýrken kendi ekseninden
hep yeniden büyüyor sevmeler
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.