asýlý kalmýþ akþam ýþýðý
gölgesindeki aþkla
kývrýlmýþ yarýnlar kendi dönemecinde
özlem buðularýnda
gölgeli göz kapaklarýnda gizledim elemi
düþtüm gri bir düþün peþine
hüzün saati artýk ellerim
yabancý efsunlar gibi
ipeksi kývrýlmýþ hayatýn silsilesi
sen sessiz yaðan yaðmur
yum gözlerini sesin halkalarýna
yitir kendini sonsuzluða
iþte o zaman
su gözlü sýzarsýn topraða
rüzgarýn daðýnýk saçý
kuþatýr beni
koþmak var fersahlarca
aþkýn iz düþüm duru sularýnda
....