kentin gün batýmýna rastlayan bir yerde
özgür bir bakýþtý
nazlý bir bebeðin
kokusundaki süt gibi
her gece kendi arþivinden
geçmiþe uzanýrdý
leyli bir sese düþtü gece
zamandan arda kalanlara
dil sustu
seslendi
sarhoþ duygularýn mayalý dudaklarý
yýldýzlarýn referans aldýðý
sahte vahlar sustu
dediler
düþen hece deðildi
lebi efkar bir minnetti
yüzler avuçta saklýyken
yürek sustu
sonra
bekleyen kapýlar ardýnda
karanlýðýn bilinmezliðine aþk düþtü
.........