haydi þimdidir gülümsemen gerek an!bu anýn ötesi yok...en çok acý veren yanýndan sevmeli insaný...herkes kaybetme telaþýnda þimdilerde... yalnýzlýgýyla saklambaþ oynuyor yakalanan ebe...haydý saklan sende...ne duruyorsun öyle en yalýn halýnle...saklan duvarlarýn ardýna...yüreginin en degerli hazýnen oldugunu unutma çok derinlere sakla onu acýtamasýn,kanatamasýn kýmse...
hep böyle olmadý mý ?kýme deger versen sený can evýnden vurup kaçmadý mý? e ozaman neden hayýflanýr durursun yine...alýþ buna...kimi çok sevsen en çok oyakacak canýný,o kanatacak yüregini...ozaman dinle sevgili yüregim ya çok sev yine gözyaþlarýna sarýl uyu her gece...ya da duvarlarýný ör görmesin kimse...bilirim korkak deðilsindir kaybetcegini bile bile seversin aglayacagýný bile bile kocaman gülümsersin...
haydi uyu þimdi yine o huzursuz uykulardan birini...yýne döneceksin yine üstün acýlacak kimsen olmuycak yanýnda üsütünü sevgiyle örtecek bu yüzden sýký sarýl yorganýna...sil aklýndan eski kabuslarýný korkarak uyandýgýnda sarýlcagýn bý yastýgýn olacak çünkü...býrak aðlasýn içindeki kýz çocugu o senin en yalýn en saf halin...býrakma onun ellerýný karanlýkta korkar yoksa birbaþýna...haydý git uyu þimdi yineo huzursuz uykularýndan birini....
sorular yok artýk cevaplarda en çok ne söyliycegini merak ederek geçirdigimi anladým vaktimi..oysa söyleceklerýn o andan ibaretti öncesi sonrasý yoktu..baþý sonuda yoktu cümlelerin...öyle baþý boþ kýmsesizce beklerlerdý...bu yüzdensoru da yok cevapta aný kaybetmekte...en çok buna hayýflanmadýmý ýnsanoglu kaybettýklerýnýn ardýndan aðlamayý alýþkanlýk edýnmýs yüzyýlýmýn insaný oysa elindeken hiç bilmedi degerini...burda yitirilen ne kaybettýgýmýz an mý yasanmýslýk mý yoksa hayali elinden kaçýrmakmý...gerçekliði yaþamak varken neden hep ertesinde yaþar insan zamanýn...biriktirir tebessümlerini bile geleceðine oysa þimdi gülümseme vakti aynalara....
sen sevgili ister gel ister gelme,sen olsada bu yürektesin olmasanda...külleninceye kadar çok aglarým belký ama yaþarým sený yüregimde...bilirim uçurum kenarlarýný bir yanýn yaþama sevincci bir yanýn derya deniz hýrçýn dalgalý ...ayagýn kaysa düþeceksin karanlýýga...ozaman gökkusagýný görmeyi bilmeli insan sevgili...tutun gökkuþagýna daha cok yaþa daha çok gül daha çok kere mutlu umutlu ol...sev ama çok sev....sus yalnýzlýðým hadi kalk uyanma zamaný þimdi dizlerini kanata kanata yollara düþme zamaný...aglamýycaksýn bu defa öðrenemedinmi daha ýnsan hep yalnýzdýr dogdu andan ýtýbaren...acýtýrlar ,kanatýrlar her biryanýný sonrada hiçbirþey olmamýþcasýna gülümserler yüzüne..hani insan olanýn zordur ya bunu yapmasý kýmýsýne kolay gelir yakýp yýkmak...hadi yüregim þimdi gitme vaktidir o en çok tadýk haliyle yalnýzlýgýna sarýlma vaktidir...bak çok sevdin bu defa o da terk etdip gitme telaþýnda kendýnce hani çok sevmiþti seni neden bu kadar çok gitmek istemesi...yýllardýr susayan yalnýzlýgý dindirecektin hani...kýzamýyorum sevdigim sana da kýzamýycak kadar çok sevdim seni...yoklugunla sen yýkarken bený býþmýyordun bu kadar çok sevildigini...çok gitmek istiyorsan git sevgili ya gidecekmisin yüregimden...hani demiþtin ya buz gibi ellerin içimi ýsýttý diye kým saracak senýn yoklugun da ellerimi...kýyabilcekmisin nemli gözlerime bakmaya...ben þimdi kaybedemem seni þimdi yýkamazsýn bený yoklugunla gidemezsin bu defa izin vermýyorum mutsuzluga yer yok kalbimde...hayýr sevgili bu gidiþ degil sonralarda gitme vakti...beni yalnýzlýgýmla býrakamzsýn bi basýma þu odada...her yaným senle dolmuþken odamýn duvarlarýndan her an bana gülümserken bana bunu yapamazsýn...hep dedim sana varlýgým duacý varlýgýna yaradan hepsi sevdi beni tam yok bitti derken açtý tüm kapýlarýmý..yýne aynýsý olacak yine yaðmurla ýslanan topraktan yený filizler dogacak....
anlamadýn deðilmi ne çok sevildigini...sensizligin hiçlik oldugunu...göremedin demi bende tebessümünün dünya demek oldugunu...bilmedin deðilmi bu kadar çok sevildigini...evet susuyorum ne zamandýr cümleler biriktiriyorum sana...sen gelince bahar gelir evime sen gelince dünya yaþanasý olur yeryüzünde....bilmedin deðil mi sevgili çok sevildiðini...su içtigin bardaktan bir hafa boyunca sýrf dudaðýnýn izleri var diye su içtiðimi...çarþaflarýmý sen koktugu için yýkamadýgýmý sana sarýlýr gibi sarýlýp uyudugumu....sensiz bu eve sýðamadýðýmý...görmedin mi sevgili sen gelince gözlerimin nasýlda seviçle dolduðunu....þimdi bana gitmekten bahsediyorsun nicedir...kýyýp gidebilcekmisin seni bu kadar çok seveni ...rahat olcakmý yüregin giderken....benden gittiðinimi sancaksýn yoksa...ben sensiz nefes almayý unutalý çok oldu be sevgili...sen gittiðini sanýrsýn hep te ama sen hep benýmlesindir...benimsindir aldýgým nefessindir...direniyorum bak hala yaþama umudum var yitirmedim onca acýya onca gözyaþýna raðmen umudumu...sen bittiðimizi sandýn ya biz hiç bitmedik sevgili çoðaldýkca büyüdük büyüdükçe acýlaþmadýk daha çok sevdik....hani þimdi gitmekten bahsediyorsun ya sevgili býrakmam seni bulmusken baharýmda gidemezsin bensiz bir yere...rabbime açýlan eller geri dönmez sevgili döndürmez beným yüregimi...belký yanýmda olmazsýn ama uzagýmda bilirim nefes aldýgýný...sen hep bittiðimizi sandýnya sevgili biz yagmur damlalarýnýn bereketi gibi çoðaldýkça çogaldýk sevgili..... Sosyal Medyada Paylaşın:
denizinhuzuru Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.