Yorgunum…
Düþüncelere dalýyorum bir akþam vakti
Ben mi çoktum bu resme yoksa ikimiz mi sýðamadýk bu kareye
Her baktýðým yüzde seni aradým her dokunduðum yürekte
Ýnsan oluþlarýný sevdim bazýlarýnýn
Bazýlarýnýnsa bana geliþlerini
Ben hiç gitmedim senden sevgili
Her sevgide seni aradým,hep yarým kaldý sevmelerim
Sýzlanýþlarým oldun bazen
Bazen kýzgýnlýðým dünyaya
Ama en çok kanayan yaram oldun sevgili
Hani þu hiç dinmek bilmeyeninden…
Kentler deðiþti,yüzler deðiþti,sevinçler,aþklar bir sen deðiþmedin sevgili
Bir sen deðiþmedin birde yosun yeþili bakan gözlerin…
Þimdi yorgunum…
Seni aramaktan,ne zaman sol yanýma dönsem kocaman bir boþluk
Uyanýþlarým neþesini yitirdi,o bayram sevinçiyle kalmalarým beni terk etti
Ardýndan bir ben kaldým yitik,kimsesiz çocuk gibi
Hayat deðiþti,insanlar deðiþti,mahallede ki çocuklar bile baþka
Bir sen deðiþmedin birde yosun yeþili bakan gözlerin…
Girdiðim her yol sana çýkýyor sevgili
Her köþe baþýnda sana dair özlemlerim birikmiþ
Nereye dönsem bir sen telaþýnda
Gözlerim secde de ,ellerim sema da,dilim dua da
Hadi yeniden bak bana o çocukluðundan sakladýðýn tebessümünle
Hadi yine gülümsemenin kýyýsýnda nefes alsýn ruhum
Öyle bir kavuþma olsun ki !
Sen gel hadi,bayram gelsin þehrime
Sen gel hadi sevinç gelsin evime
Sen gel hadi huzur gelsin yüreðime…