Ve anladým ki içimde her gün büyüyen o derin boþluksun sen... Gelmezsen hiç kapanmayacak o derin boþluk... Bilmiyorum anýmsamýyorum kaç zamandýr bu boþlukta yaþýyorum sadece orda nefes alabiliyorum doyasýya... Yarým kalmak, kimsesiz kalmak, aç olmak, susuz olmak belki de yarýnsýz olmak hepsini düþünüyorum da hiç biri sensizlik kadar acýtmýyor canýmý... Hani o boþluk dolsa sen gelecekmiþsin gibi... O boþluktan insanlar geçiyor ,günler, haftalar, aylar geceye aya gündüz bulutlara karýþýyor güneþ dünyayý aydýnlatýyor da benim boþluðum hep üþüyor kimsesiz çocuk gibi... Hani ellerini cebine koysan o masum çocukluktan kalma tebessümünü de alýp çýkagelsen diyorum bir akþam vakti... Ellerini ýsýtsan cebinde üþüyen yüreðime sarsan diyorum hani sen gelsen bahar gelse.... Biliyorum bu akþamda o derin boþlukta uyuyacaðým biliyor musun kaç kere sen uyurken nefes almaný izledim sonra sokuldum sana yavaþça verdiðin her nefesle biraz daha boþluðumu senle doldurdum.. Sen aþk/sýn düþmüþsün bir kere yüreðime yanar durursun...ne zaman biter bu yangýn ne zaman diner susuzluðum... Anca sevi/lerin gölgesine gittiði vakit ruhlar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
denizinhuzuru Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.