// ŞİZOFREN AŞK //
Soluyorum geçen zamaný...
Neresindeyim gecenin...
Hangi karanlýk kuytusunda gizli özlemlerim
Nerdeyim kim bilir ben kimim...
Düþündükçe dalýyorum geceye ,
Aþkýn yaktýðý yürek miyim,
Aþka yanan yürek miyim...
Sizofren bir aþkýn güncesi gibi oldu þiirlerim...
Ne uyuyasým var bugün/de ne de uyanasým var yeni güne...
Bu bilinmezliðim de
Var olmaný diliyorum sadece,
El açýp yalvarmaktan baþka çarem yok ,
Sana geldim Rab’im
Deyip diz çökmekten...
Ruhumu ilahi aþkla yýkayýp arýnmalý,
Dünyanýn tüm fitnelerini içimden atmalý,
Sade ve en yalýn halimle ben kalmalý,
Hiçliðimde varlýk savaþý veren...
Sonra sen oluyorum gülümsüyorum yarýnlara
Ardýndan ben oluyorum
Kýzýyorum kendime saatlerce günlerce...
Kendime kýzdýkça yok etmek istiyorum beni
Ve içinde ben olan herþeyi...
Kör karanlýklara dalýp çýkýyorum ,
Aðlýyorum saatlerce,benden kurtulup sen kalmak istiyorum...
Bir delinin günlüðüne döndü yazdýklarým
Uyuyorum uyumak denirse aslýnda düþüncelerimden kurtulup sýzýyorum bir köþede
Özlüyorum deli gibi özlüyorum seni...
Sen diye bildiðim ne varsa ben oluyor hepsi
Aslýnda ben seni severken kendimi seviyorum...
Senle var oluyor benliðim yoksa hep yitik hep yarým kalmýþ bir þiir gibiyim
Öznesi,yüklemi olmayan
Kimsesiz ürkek bir çocuk gibi...
Gel de din/sin susuzluðum
Gel de tam olsun herþeyim...
..........................................Sen ben ikimiz
...........................................Hani gelsen/de olsak biz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.