/
tabiri caizse
ki çoðu zaman caiz deðildir menekþe
topal sancýlar içindeyim dizimde
yaðmursuz sýzýlar
alýnmayý bekler olduklarý yerinde
kendi uçurumundan akan bir çift göz
nasýl bakýyorsa ela pencerede
özlemiþsem oraya sýðýnmýþ kaç damla buðunu
havanýn bir ýsýndýðýný bir soðuduðunu bilen
gündelik iç çekiþlerinden masallar anlattýðýmýz
hey gidi günler
den
çoðunu unuttuðumuz sözcüklerden tut da
öyle seviþin yaþamý
abartýlmasý sokak seslerinin
köpeklerin furyasý böcekler
çimenlerin sulanmasý neyse
mayýsýn gülleri temmuzun sýcaðý misalen
annesiz gerçekleþen son doðumu güneþin
yýldýzlarýn babasýna açtýðý kucaðý
tabiri caizse çocuk
ki çoðu zaman caiz deðildir kendime
dizimde bir aðrý var alýngan
posta pulu çalýnmýþ gönderildiði yerde
bizzat alýnmasý gereken
önce sen atlamýþtýn üzerimden ebem kuþaðý
sýra bende þimdi biraz eðil
trenleri okþayýp mahkum bulutlar içinde
yarý zamanlý sevilmiþ körpe bedeninde
kadýnlar
kýrmadan susarlar sana
hep üzülmekten bitkin saçlarýný topluyorlar
bir sonraki günün sabahýna
onlar topluyorlar
ben deðil
ler
süzülmeden diyorum söz et bana
al fistanlý daðlar
ve memleket
ve hasret biçen türküler
ve artýk tütmeyen sevda ocaðý
çoðu zaman dizimde aðlar tabiri rüyanýn
senin rüyanýn
tabii sen burada deðildin ben ölürken
neresinden tutarsan tut kýsa kalýyor çöp
öp sessizliðin karanlýk gözünden öp
sevilmekten kastým bu deðilken gölgeni býraktým usulca
biraz saðýnda yemek masasýnda
nedeni bilinmeyen bir sarý açýyor çiçekler
pusula
hiç seçiyor yaþlanmýþ ruhum
ve ýrgat gülüþler yüzüyor yüzümde
Allah”ýn doksandokuz adýný anýyorum kaç kere dua
ki çoðu zaman caiz deðildir belki
karþýsýnda günahtan duruþum
bilmiyorum
bilmiyorumla baþlayan cümlelerim de pusuda
günün uzamasý yakýn
dilimde sancý var topal /yakýn
þiirler yazýyorum biliyorsun iþte
/