Ýhanet kadar acýtan bir þiirin ortasýndayým. Gözlerimde, mutedil halüsinasyonlar, Kalem oyunu aforizmalar, Ve bir sürü intihar sebebi saklýyorum. Ýhanet kadar acýtan bir þiirin ortasýndayým. Kývranýyorum...
Günahkar bedenlerin yanýk izlerinden, Ve kesilmiþ bileklerden, Zikirsiz bekleyiþlerden, Aþkýn astým nöbetlerinden, Antidepresan sersemliðinden, Ve üstünü kapattýðým kirli düþlerimden, Bir yýldýrým þavkýyla uyanýp, Secdeye mýhlýyorum yüreðimi. Ýþte o an, Zincirini kýrmýþ bir köle gibi koþuyorum inzivaya; Gölgeme eðilmeden, Ne olmadýðýmý bilerek, Ne olduðumu anlatýyorum leyale… // Kýzýla çalan saçlarýmý, Kan pýnarlarýmý, Yolunu kuþanmýþ ayaklarýmý býraktým mukadderata ve nihayet yalnýzým...
Þeytanýnkiler kadar ateþten, Seherinkiler kadar nurani bir sürü maskem var; Hepsini çýkardým karþýnda. Þimdi aç gözlerini, Korkma! Sarýl tabutuma Sarýl... Sosyal Medyada Paylaşın:
ÜlküGüven Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.