yaþamýn cilvesi diyor bazen
yapraklarýn yerindeki el
yaðmurla oynaþý zamanýn
perdelerde esneyen çaðrýþým
savaþýrken yanaklarýnda ay yeþil
batan gemileri çýkar derinden
þehirlerin üzerinden
geçerim diyor binlerce kanatsýz kuþ
erirken yokuþ diz kapaklarýnda
okulun sonunda son dersini dinleyen siz
çocuk yorgunluðum
durup durup çelme takan merdiven
ýssýz sokaklarda kalýr gölgem /gidemem
sýraya dizilir cennet, cehennem
ve boþluðunu üç kuruþa satan herkes
dudaðýnda dað yaratýr ýþýldayan adamlar
masum deðildir yalnýzlýk yalnýz deðilken masum
aþýnmayan sular
evlerin de isimleri var oysa
koparma kapýnýn üzerinden izini
aþka sarýlmýþ kurak bir aðlama asýrlar boyunca
aðlama diyor
toplanmýþ eteðinde çiçekleri
baþýný omuzuma salýnca
anladým þimdiki zaman
çatlayan ayaklarýn resmini çizer yollar
kaybolurum içimde beyaz yangýnlar
/