ucu açýlmýþ tüm kalemlerin birden köreldiði vakit. kimsesizdi. þimdi gözümün ucundan düþen her aðýt aðýr bir ömrün aðrýlý habercisidir.
git diyorlar. ardýna bakma git. bitmiþ, küllenmiþ her hikayenin zehri vardýr. zehirlenme git. sonra ölme öldürme diyorlar yaþama da üstelik yaþamak kaç kiþilik bir hesaptýr kaç kiþide alacaðý kalmýþtýr hüsran ve gaddar bir bilinmezlik. bunu da unut ve git.
ömrün sarýlmýþ olsaydý bana eðer tüm gitmelerin ardýna beton döküp yolu çýkmaz edebilirdim. þimdi yapabildiðim kalemleri açmak, ucunu kýrmak ve öyle yazmak aslýnda yasak... tüm yasaklanmýþ kitaplarýn ucu kýrýk bir kalemden çýktýðýný bildiðimden, bu hikaye can feda olsa bile git.
ben gidemediðimden bu yana bacaklarým tutmuyor ve ayaklarýma dolanýyor sarmaþýklar öyle arsýzlar hangi birini kessem yeniden baþ verir baþýma sarýlýrlar...
ölüler öldürebilirler. bu yüzden öldür ve git. sarmaþýklar için mezar bekçisi derler. bekçileri bekletme zaman aciz, ölüm ruha ait.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsyantus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.