Şiir Korkusu

_Bu gece doðmamýþ bir bebeðin kokusu var avucumda
Ölcek diye korkuyorum_


Gözlerin hayalle gerçek arasýnda
Ömrümü ikiye böldü geliþin
Mevsimler, Nisan þimarýklýðýnda
Seyri seninle deðiþti kaderin
Lakin
Gözlerin hayalle gerçek arasýnda



Bu gece
Doðmamýþ bir bebeðin kokusu var avucumda
Ölecek diye korkuyorum.
Dudaðýmda öpülmemiþ bir þair,
Bir de bakir kelimeler; vuslata dair;
Bir ucu boðazýmda,
Bir ucu diþlerimin arasýnda.
Bu gece
Doðmamýþ bir bebeðin kokusu var avucumda.



Þeyhim çoðalan binalar için aðlar,
Ben þehrinden ayrýlýrken...
Secdeden doðrulasým yok bu yüzden.
Yaralý gözlerinde oynaþan gölgeler,
Kureyþli yetimleri kalemin ucunda bekler,
Dizlerim korkudan titrerken.
Þeyhim çoðalan binalar için aðlar,
Ben þehrinden ayrýlýrken.



Þairler neden seviyor mezar taþlarýný?
Görmüyor musun
Dünyayý çoktan kuþattý Þems.
Nesimi de mahþere býraktý makamýný.
Korkuyorum þiirlerden.
Hadi kapat kapýlarýný
Ve söyle bana
Þairler neden seviyor mezar taþlarýný?



Fýrtýnaya yelken açar hep laleler
Zeyd’in annesinden aldýlar metaneti
Direndiler
Ve birlendiler;
Ben bölünüyorum.
Onlar siyah bedenlerine
Beyaz kaftan giydiler;
Ben soyunuyorum.
Oysa ki
Fýrtýnaya yelken açar hep laleler.



Simurg suçunu itiraf etti az evvel
Ve masal kuþlarý idam edildi.
Açma eski defterleri bir daha,
Annemin caný yanýyor.
Ben deðildim o þiirleri yazan,
Saçlarýmý rüzgara salan da ben deðildim.
Simurg suçunu itiraf etti az evvel
ve masal kuþlarý idam edildi.



Korkuyorum!
Þeytan tohumunu ekmeden yüreðime
Kapýlarý kýrýp gelmelisin.
Nefesimi tuttum,
Nabzýmýn kaydýný tutuyorum.
Birileri yürüyor göðsümün arasýnda.
Ýman tahtamý söküyorlar sanki.
Kendi gölgemden ürküyorum bilesin...
Þeytan tohumunu ekmeden yüreðime
Kapýlarý kýrýp gelmelisin.
Sosyal Medyada Paylaşın: