MÜLTECİ KADIN

Vakit gece yarýsý
Yani ömrün yarýsý
Þehrin surlarýnda ise akþam üstü,
Sýnýrlar tutsak aldý alçaktan esen rüzgarlarý,
Umursamazlýðýn þarapnelleri düþerken,
Komþu ülkenin,düþman mevzilerine,
Kuytularda kucaklýyorduk ,
Mülteci kamplarýndan kaçan kimsesiz çocuklarý.


Üþüyorduk,
Evimizi özlüyorduk,
Sýcak bir kahvenin kokusu nasýldý?
En son ne zaman uyumuþtuk temiz bir çarþafta?
Ne zaman musluktan su içmiþtik bilmiyorduk.
Üniformasýz bir hayatý düþlüyorduk utanarak.
Yedi kollu canavarýn gölgesinde,
Sinsi bir iç savaþý kaybediyorduk içimizde.
Öfkeyi dizginleyemiyorduk,
Sýnýrlardan nefret ediyorduk,
Ve kayboluyordu insanlýk,karanlýðýn gölgesinde,
Karanlýðý yarýndan silemiyorduk.



Bir kenarda yorgun, uykusuz,
Bir o kadar umutsuz bakýyorduk,
Teyemmüm eden yaþlýlarýn gözlerine.
Ne onlar alýþabilmiþti bu Yeni Dünya Düzenine
Ne de biz alýþtýrabilmiþtik...
Azaplý bir sis perdesinde,
Ölmeyi diliyorlardý her secdede
Ve daha bir acýmasýz iniyordu sýrtýmýza çaresizliðin kýrbacý,
Daha bir zor geliyordu insan olmak.
Gözler bir umut ararken akþam haberlerinde,
Gözlerim dalýyordu Bilal’in diþlerine.



Gecenin ortasýnda bir kadýn,
Son deminde aðlýyordu.
Ben aðlýyordum,
Gece kuþlarý dinliyordu.
Kulaklarýmý týkayýp,
“inni küntü minezzalimin
Ýnni küntü minezzalimin”
Seslerini dinliyordum taþlardan.
Heybetli bir duruþla, sabahý bekliyordu aðaçlar.
/Aðaçlar, benim kadar yorgundular./



Dinle mülteci kadýn
Zülali dinle
/Gözlerinin buðusundan karalý yüreðine,
Biraz buruk, biraz zalimce ,
Acý nakaratlar söylüyor/
Dinle…
Sana seni anlatýyor,yanýp söndükçe
Sosyal Medyada Paylaşın: